پلیمر ها خواص فیزیکی و مکانیکی نسبتا خوب و مفیدی دارند. آنها
دارایوزن مخصوص پایین و پایداری خوب در مقابل مواد شیمیایی
هستند.
بعضی از انها شفاف بوده و میتوانند جایگزین شیشه شوند. اغلب
پلیمر ها عایق الکتریکی هستند اما پلیمرهای خاصی نیز وجود دارند
که تا حدودی قابلیت هدایت الکتریکی دارند.
بشر با تلاش برای دستیابی به مواد جدید با استفاده از مواد آلی
(عمدتا هیدروکربنها) موجود در طبیعت به تولید مواد مصنوعی نایل
شد. این مواد عمدتا شامل عنصر C - H -O -N -S بوده و به نام مواد
پلیمری معروف هستند.
نقش و تاثیر پلیمر ها در زندگی:
کاغذ-چوب-نایلون-الیاف پلی استر-ظروف ملامین-الیاف پلی اتیلن-اندود تفلون
ظروف آشپزی-نشاسته-گوشت-مو-پشم-ابریشم-لاستیک اتومبیل و...
ماکرومولکولهایی هستند که روزانه با انها برخورد میکنیم.
سیر تحولی:
استات سلولز در سال 1894 توسط "بران دکرس" سنتز شد در سال 1905
توسط "میلس" کامل شد.در سال 1900 "رم" پلیمریزاسیون ترکیبات آکریلیک
را اغاز کرد و در سال 1901 "اسمیت" نخستین فتالات گلسیرین(فتالات
گلسیریل) را تهیه کرد و در اواسط قرن بیستم در المان "اشتودینگر" قانون
مهم ساختار ملکولهای بزرگ را وضع کرد و در سال 1934 کارخانه ی (ICI)
موفق به تهیه مولکولهای بزرگ پلی اتیلن شد.